درخواست کراس‌مچ و مصرف خون در بیمارستان‌های آموزشی شهر تبریز

چکیده سابقه و هدف مصرف و تقاضای خون در بیمارستان‌های زمان حاضر با توجه به مدیریت خون بیمار دچار چالش اساسی شده است. به‌ منظور تخمین میزان مصرف خون، داده‌های میزان تقاضا و مصرف به ازای هر بخش حائز اهمیت است. در این تحقیق وضعیت درخواست کراس‌مچ و مصرف خون در بخش‌های مختلف بزرگترین بیمارستان‌های شمال غرب کشور ایران(شماره 1 و 2)، مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش‌ها در این مطالعه گذشته‌نگر توصیفی، اطلاعات واحدهای خونی کراس‌مچ شده و مصرفی دو بیمارستان از استان آذربایجان شرقی جمع‌آوری شدند و نسبت واحدهای خونی کراس‌مچ شده به تزریق‌شده(C⁄T) محاسبه شدند. یافته‌ها توسط آزمون‌های آمار توصیفی و 18 SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها از 36210 واحد خونی کراس‌مچ شده، 19329 واحد تزریق شدند و از کل واحدهای کراس‌مچ شده، حدوداً 4/53% آن‌ها مصرف شدند. در کل نسبت کراس‌مچ به تزریق خون 9/1 بود. بیشترین C⁄T مربوط به بخش فک و صورت (4/10) و کمترین C⁄T مربوط به بخش ICU (3/1) بود. نتیجه گیری نسبت C⁄T، میزان درخواست و مصرف خون در مقایسه با جدول‌های MSBOS موجود در دنیا بالاتر است؛ و به نظر می‌رسد که باید وارد فاز مداخله به‌ منظور کاهش مصرف و استفاده از روش‌های مدیریت خون جهت کاهش مصرف خون شویم.